Je lichaam is een heel verfijnd instrument om dichter bij jezelf te komen.
Hoe beter jij je lichaam kent en de fysieke gewaarwordingen en emoties in jouw lijf gaat herkennen, des te meer jouw lichaam de richtingaanwijzer kan zijn in je leven.
Je zal leren herkennen wat je prettig en minder prettig vindt.
Waarvan je tot rust komt of waar je net energie van krijgt.
Wat maakt dat je je terugtrekt en afsluit?
Wat zorgt voor echte vreugde en levenslust?
Vaak al in onze kindertijd hebben we afgeleerd te vertrouwen op ons lichaam.
Als we huilend met een bloedende knie aankwamen, werd ons gezegd:
‘da’s allemaal niet zo erg, traantjes weg en flink verder spelen’
De pijn aan ons knietje, de traantjes die daaruit volgden, kregen geen bestaansrecht, met 1 zin werden onze lichamelijke gewaarwordingen weggevaagd. Terwijl een klein beetje aandacht, wat moederkeszalf, en even ‘tutten’ op mama’s schoot, zoveel liefdevoller zou geweest zijn.
Als we stampvoetend, en huilend van boosheid de trap opliepen, om zoveel ‘onrecht’. Werden we naar beneden geroepen:
Kan dat misschien wat zachter?? Blijf maar op je kamer, tot je uitgeraasd bent!
Boosheid mocht blijkbaar niet geuit en al zeker niet gezien worden.
Houd je maar in, was de boodschap.
Zo gebeurden er bij velen van ons, tijdens het opgroeien, een hoop ‘kleine dingen’, waardoor we steeds meer het contact met ons lijf gingen verliezen.
Ons verdriet, onze boosheid, onze uitbundigheid, het mocht er niet zijn, het mocht niet geleefd worden.
Doe maar normaal,
das al erg genoeg…
Hoe zou het zijn als we dat contact met jouw lichaam nu eens gaan herstellen, gaan verdiepen…
Zodat je leert voelen wat jij nodig hebt én wat je lichaam nodig heeft?
Zodat je ontdekt waar jouw hartje werkelijk sneller van gaat slaan en waar jij blij van wordt.
Zodat je steeds beter kan voelen wat jij nu écht wil in jouw leven.